De treinreiziger: ‘Ik vrees dat ik het inchecken vergeten ben’

In de rubriek De treinreiziger komt eens per maand een MAX-collega aan het woord over zijn of haar belevenissen in de trein. Wat maken ze mee onderweg? Deze keer vertelt onze collega over hoe duur het je kan komen te staan, als de conducteur voor je incheckt.

Duizenden ritten heb ik in mijn leven met de trein gemaakt

Duizenden ritten heb ik in mijn leven met de trein gemaakt en nog steeds zijn dit er een paar honderd per jaar. Dat er in 2025 (wederom) een prijsverhoging door de NS is doorgevoerd, houdt mij dan ook niet tegen. Sterker nog; een aantal ritten zijn noodzakelijk voor mijn werk.

De keren dat ik hierbij geen (geldig) vervoersbewijs heb, zijn op zo’n 2 handen te tellen. Ik word namelijk al zenuwachtig zodra ik een conducteur in de verte zie verschijnen. Heb ik wel goed ingecheckt? Ben ik mijn kaart bij het instappen niet verloren? Alles om rode wangen bij een controle te voorkomen, want wie gaat dit nu geloven?

Eén van die zeldzame momenten dat ik vergeet in te checken

Toch gaat het begin 2025 even mis. In mijn haast om de trein te halen ben ik namelijk drukker bezig met de overweging om straks wel of niet een boek te kopen, dan dat ik goed let op inchecken bij het paaltje. ‘Nee ik doe het niet, ja ik doe het wel. Nee ik doe het niet’, zo is mijn eindbesluit. “Mevrouw, uw vervoersbewijs alstublieft”, aldus de conducteur.

Schaapachtig kijk ik hem aan, terwijl ik na het aanreiken van mijn ov-pas al snel een groot, rood kruis op het scherm zie verschijnen. “Bent u misschien met uw bankpas ingecheckt?”, probeert hij nog. “Nee”, zeg ik. “Ik vrees dat ik in mijn snelheid het inchecken vergeten ben.” In spanning wacht ik op zijn reactie, want alsjeblieft, bespaar me deze gênante situatie.

De conducteur reageert verrassend mild en zegt alleen: “Nou, ik kan je hier ook inchecken. Dat is het niet, maar ja.” Tot mijn verbazing loopt hij vervolgens weer verder. Met andere woorden: ik zie het door de vingers. Althans, daar ga ik op dat moment vanuit, want er komt verder geen tekst en uitleg en er wordt niet naar mijn legitimatie gevraagd. Dankbaar bied ik nog mijn excuses aan.

Inchecken in de trein betekent in dit geval 50 euro boete

Eenmaal thuis krijg ik een mail van de NS. Ik verbaas me erover dat mijn maandelijkse factuur dit keer wel erg vroeg komt. Alleen de strekking is ‘helaas’ van andere orde: ‘Tijdens uw reis is geconstateerd dat er geen geldig vervoersbewijs aanwezig was. In zo’n situatie zijn wij verplicht een boete in de vorm van een correctietarief van 50 euro in rekening te brengen.’

Met ongeloof kijk ik naar het scherm van mijn telefoon. Waarom is dit niet aan mij verteld? Keek de conducteur uit naar het einde van zijn dienst? Is dit ter bescherming van het treinpersoneel, zodat er in de trein zelf minder snel een conflict ontstaat? Of was de conducteur zelf ook druk in gedachten en daardoor nalatig om mij te vertellen wat de gevolgen zijn van inchecken in de trein?

In mijn frustratie overweeg ik tegen dit bericht van de NS in actie te komen, maar ik weet dat het zinloos is. Wel denk ik dat het voor iedereen goed is om te weten dat inchecken in de trein je duur kan komen te staan. Want tjeeminee, 50 euro, daar had ik 2 boeken voor kunnen kopen.

(Foto ter illustratie: Shutterstock)